środa, 26 czerwca 2013

Piekielnie zdolna belgijska generacja. Czy odniesie sukces na MŚ 2014?

Reprezentacja Belgii znakomicie radzi sobie w el. MŚ Brazylia 2014
Po wielu latach posuchy i upokorzeń reprezentacja Belgii w el. MŚ 2014 kroczy we wspaniałym stylu od zwycięstwa do zwycięstwa, prowadząc zdecydowanie w grupie 1 el. MŚ. Czy „Czerwone Diabły” okażą się czarnym koniem mundialu w Brazylii? 


Ostatnią wielką imprezą w której reprezentacja Belgii brała udział, były Mistrzostwa Świata 2002 w Korei Południowej i Japonii. W Azji „Czerwone Diabły” doszły do 1/8 finału. Jednak ostatnie 10 lat było pasmem klęsk i upokorzeń. Belgom w tym okresie ani razu nie udało się wywalczyć awansu zarówno na finały ME, jak i MŚ!

Znakomita passa Belgów rozpoczęła się w sierpniu 2012 r. i towarzyskiej wygranej z Holandią 4:2. Licząc mecze sparingowe i o punkty w el. MŚ to pod wodzą Marca Wilmotsa (byłego znakomitego eks-reprezentanta), który objął kadrę w maju 2012, Belgowie w 13 meczach doznali zaledwie 2 porażek, w nieistotnych towarzyskich meczach z Anglią i Rumunią. Natomiast w el. MŚ imponują formą i w 7 meczach zgromadzili dotychczas aż 19 punktów (6 zwycięstw i 1 remis) przy bilansie bramkowym 13:2! W rankingu FIFA „Czerwone Diabły” zajmują wysoką 12. pozycję, wyprzedzając m.in. potęgi takiego formatu jak Francja, Urugwaj czy Brazylia!

Obecnie reprezentacja z krajów Beneluksu ma wszelkie dane ku temu by nawiązać do swoich najlepszych czasów z 1980 roku, kiedy to wywalczyła tytuł wicemistrza Europy i z 1972 r., zakończonego miejscem na najniższym stopniu podium w ME. Obecnie w grupie 1 el. MŚ „Czerwone Diabły” na 3. kolejki przed końcem prowadzą z trzypunktową przewagą nad Chorwacją, mając niemal pewny awans do turnieju finałowego, który zostanie rozegrany w 2014 na brazylijskich boiskach.

Kraj słynący przede wszystkim z wyrobu wysokiej jakości i rozpływających się w ustach czekoladek, a także serów jest na dobrej drodze, aby stać się hegemonem na długie lata nie tylko w Europie, ale być może także na świecie. Co przemawia zatem za reprezentacją Belgii i świadczy o tym, że może być ona groźna nawet dla takich zespołów jak Brazylia, Włochy czy też Niemcy przed nadchodzącym wielkimi krokami turniejem MŚ w Brazylii?

Po pierwsze, generacja niezwykle utalentowanych i młodych zawodników. W reprezentacji Belgii występuje wielu świetnych, perspektywicznych piłkarzy, którzy w większości przypadków grają w czołowych europejskich klubach o uznanej marce, gdzie zdobywają doświadczenie, a także szlifują swoje nieprzeciętne umiejętności. Połączenie młodości ze świeżością i znakomitą techniką użytkową jest jednym z kluczy do sukcesu. Niejeden trener chciałby się znaleźć w takim położeniu jakim jest Marc Wilmots, który posiada w kadrze konstelację gwiazd i perełek odgrywającą pierwszoplanowe role w najsilniejszych ligach europejskich.

Przegląd kadry „Czerwonych Diabłów” należy zacząć od bramkarzy. Najlepszym golkiperem ligi hiszpańskiej sezonu 2012/13 został zaledwie 21-letni Thibaut Courtois, na co dzień zawodnik Atletico Madryt, wypożyczony z londyńskiej Chelsea. Jakby tego było mało to Courtois zdobył doroczną nagrodę Primera Divsion - Trofeo Zamory, przyznawanej dla bramkarza z najmniejszą średnią straconych goli na mecz. Rywalem Thibauta w reprezentacyjnej bramce jest ceniony w Anglii, 23-letni Simone Mignolet, który zamienił Sunderland na Liverpool.

W obronie reprezentacja Belgii dysponuje wysokiej klasy stoperami pokroju Vincenta Kompany’ego - kapitana Manchesteru City oraz Daniela Van Buytena (Bayern Monachium). Na prawej obronie gra Toby Alderweireld (Ajax Amsterdam), natomiast na lewej Jan Vertonghen (Tottenham Londyn). Ponadto w odwodzie pozostają, zawodnik Arsenalu Londyn Thomas Vermaelen, Steven Defour (FC Porto) czy też gracz Zenita Sankt Petersburg Nicolas Lombaerts.

Jeszcze większe kłopoty bogactwa są w pomocy, która aż roi się od znakomitych i cenionych w Europie piłkarzy. Nazwiska Edena Hazarda (Chelsea), Kevina De Bruyna (w Werderze Brema na wypożyczeniu z Chelsea), Moussy Dembele (Tottenham), Marouane’a Felliniego (Everton) czy Axela Witsela (Zenit St. Petersburg) nie są obce żadnemu sympatykowi „Czerwonych Diabłów”.

Fantastycznie wygląda również linia ataku reprezentacji Belgii. Prym wiedzie w niej gwiazda Aston Villi, Christian Benteke. Oprócz niego do dyspozycji Wilmotsa są także inni świetni snajperzy. Wystarczy wymienić chociażby nazwiska nowego zawodnika włoskiego Napoli Driesa Mertensa, przebojowego gracza Evertonu Kevina Mirallasa, młodziutkiego i niezwykle szybkiego Romelu Lukaku (wypożyczony z Chelsea do West Bromwich Albion), Nacera Chadliego ( Twente Enschede) czy Jelle Vossena z KRC Genk.

Po drugie, znakomity skauting i szkolenie zawodników już od wieku juniora w belgijskich szkółkach piłkarskich. Nie byłoby to jednak możliwe, gdyby nie inwestowanie ogromnych pieniędzy przez belgijskie kluby w młodzież. Od mniej więcej 10-12 lat pionierem na tym polu były przede wszystkim takie kluby jak Anderlecht Bruksela, Standard Liege i KRC Genk. Później zaczęło powstawać coraz więcej nowoczesnych ośrodków treningowych z rozbudowaną infrastrukturą i zapleczem na obszarze całego kraju.

Po trzecie, belgijska federacja poważnie podchodzi do szkolenia młodych adeptów futbolu i nakazuje zatrudnianie w klubach od pierwszej do czwartej ligi profesjonalnej kadry trenerów. W tym gronie znajdują się m.in. o osoby, które mają odpowiednie w tym zakresie kwalifikacje podparte posiadaniem dyplomów. Warto podkreślić fakt, że trenerzy nie boją się postawić na młodych zawodników, którzy odpowiednio oszlifowani po 2-3 sezonach gry w rodzimej lidze zostają wypromowani i sprzedawani za ogromne pieniądze, w większości wypadków do jednej z pięciu najsilniejszych lig na Starym Kontynencie.

Doskonałym przykładem jest tutaj Romelu Lukaku, który w sezonie 2010/11 został w wieku zaledwie 17 lat królem strzelców ligi belgijskiej i od razu stał się obiektem zainteresowania topowych klubów europejskich. Młodziutki zawodnik w lecie 2011 r. został sprzedany do Chelsea Londyn za 22 mln euro! Zagrał w kilku meczach, jednak nie zdołał wywalczyć miejsca w podstawowym składzie i natychmiast wypożyczono go na cały sezon 2012/13 do West Bromwich Albion, gdzie z miejsca stał się gwiazdą zespołu, zdobywając wiele cennych bramek. Nabrał przy tym także doświadczenia, które w przyszłości będzie procentować z korzyścią nie tylko dla niego, ale także dla Chelsea. Tylko kwestią czasu jest to, kiedy powróci do Londynu.

Innymi zawodnikami, którzy zostali wytransferowani za granicę w ostatnich latach, tym razem z KRC Genk są: Courtois, de Bruyne i Benteke. Dzięki nim klubowa kasa tego belgijskiego klubu została zasilona solidnym zastrzykiem gotówki w postaci 26 mln euro. Natomiast Standard zarobił 5,5 mln euro na sprzedaży Mehdiego Carceli-Gonzaleza oraz aż 9 mln na Axelu Witselu, który zaledwie po roku gry w Benfice przeszedł za 40 mln euro do rosyjskiego Zenita Sanki Petersburg. Jakby tego było mało to w 2008 r. sprzedano do Evertonu Marouane'a Fellainiego. Suma 18 mln euro z nawiązką pokryła koszt zainwestowany w całą akademię.

Jak widać powyżej Belgia posiada wszystko co najlepsze, aby stać się czarnym koniem mundialu w Brazylii. Piłkarska młodość połączona z talentem, podpartym ciężką pracą i odpowiednim szkoleniem ma niebagatelny wpływ na oblicze każdego z zawodników. A przy tym dodatkowo odpowiednie podejście i wykwalifikowany sztab osób jest w stanie najpierw wyszukać, później wyszkolić, a następnie oszlifować zawodników, którzy tworzą obecnie genialną generację belgijskiego futbolu rozsianych po całej Europie. Ważnym elementem jest także to, że belgijskie kluby legitymują się najniższą średnią wieku w całej Europie i jak można dostrzec powyżej, wszystkie te elementy tworzą ze sobą spójną całość, która zaczyna przynosić znakomite efekty w postaci wyników reprezentacji Belgii. „Czerwone Diabły” już teraz mają reprezentację, z której mogą być dumni i w której jest prawdziwa konstelacja gwiazd i perełek. Z taką grupą młodych i w większości będących dopiero na dorobku piłkarzy, na sukcesy „Czerwone Diabły” są niemal skazani i nie tylko Europa, ale cały świat stoi przed nimi otworem.

wtorek, 18 czerwca 2013

Premier League: podsumowanie sezonu 2012/13

Sir Alex Ferguson po bogatej i pełnej sukcesów karierze
trenerskiej, udał się na zasłużoną emeryturę
Sezon 2012/13 Premier League przeszedł do historii. Jego kulminacyjnym punktem było odejście z Manchesteru United trenera sir Alexa Fergusona, który doprowadził "Czerwone Diabły" do 20. tytułu mistrzowskiego w historii, a 13. za jego kadencji!

Na miejsce Fergusona przyszedł inny Szkot David Moyes. Nowych menadżerów będą także miały dwa pozostałe kluby, które uplasowały się na podium. Mowa o wicemistrzu – Manchesterze City, gdzie rządy zacznie sprawować Chilijczyk Manuel Pellegrini oraz trzeciej Chelsea Londyn, gdzie oficjalnie nowym szkoleniowcem został po raz drugi w karierze, Portugalczyk Jose Mourinho.

Poniżej opisujemy wszystkie kluby od miejsca 1. do 20., które zajęły na mecie sezonu 2012/13 w lidze angielskiej.

1. Manchester United. „Czerwone Diabły” w pięknym stylu już w kwietniu zdobyły mistrzowską paterę, która była uwieńczeniem kariery szkoleniowej sir Aleksa Fergusona. W ciągu 27 lat Szkot zdobył z MU aż 13 mistrzowskich tytułów. Odszedł w glorii chwały, przekazując stery swojemu rodakowi Davidowi Moyesowi. Klasą sam dla siebie był holenderski napastnik Robin Van Persie, który zdobył 26 bramek i koronę króla strzelców PL. Ponadto niezły sezon mieli : Wayne Rooney (12 goli i 10 asyst) oraz  Javier Hernandez (10 trafień i 3 ostatnie podania ). W obronie na lewej stronie dzielił i rządził Patrice Evra, który do 4 bramek dorzucił aż 5 asyst.

2. Manchester City. Podopieczni Roberto Manciniego (zwolnionego tuż przed końcem sezonu) po zdobyciu rok temu mistrzostwa Anglii w dramatycznych okolicznościach, w obecnym mocno spuścili z tonu. „The Citizens” byli gorsi aż o 11 punktów od lokalnego rywala. Najlepszym snajperem City był Edin Dżeko, który nie cieszył się dużym zaufaniem włoskiego szkoleniowca. Bośniacki napastnik pomimo tego, że wchodził z ławki w 16 spotkaniach, zdobył aż 14 goli! Dwucyfrową zdobycz bramkową zanotował także duet argentyńskich snajperów: Carlos Tevez (11 trafień i 8 asyst) oraz Sergio Aguero (12 bramek i 2 finalne podania). Sporym rozczarowaniem była postawa Davida Silvy, który co prawda zdobył  4 bramki i zaliczył 8 asyst, ale w przekroju całego sezonu był cieniem zawodnika, który poprowadził „Obywateli” do mistrzowskiego tytułu przed rokiem.

Frank Lampard (na zdj.) jest niczym wino,
im starszy tym lepszy
3. Chelsea Londyn. „The Blues” szybko stracili szansę na mistrzostwo. Trzecie miejsce zostało odebrane w stolicy Anglii jako porażka. Prowadzący w trybie awaryjnym zespół Chelsea, Rafa Benitez od listopada, kiedy to przejął drużynę po Roberto Di Matteo, nie miał łatwego życia w Londynie. Przeciwko niemu byli kibice, od których nasłuchał się wiele cierpkich słów. Jednak mimo tych przeciwności losu, Hiszpan zdołał wywalczyć miejsce na podium i wygrał także z Chelsea Ligę Europejską. Największą gwiazdą zespołu był przeżywający kolejną młodość, legenda klubu Frank Lampard, który skończył sezon z 15 golami, najwięcej w całym zespole i dzięki temu stał się najlepszym strzelcem wszech czasów w barwach „The Blues”! W sumie zdobył już 203 bramki i wyprzedził dotychczasowego lidera Bobby’ego Tamblinga. Bardzo dobry sezon mieli także Juan Mata (po 12 goli i asyst!), Eden Hazard (9 bramek i 11 końcowych podań), a także Branislav Ivanović, który grając na pozycji obrońcy aż 5 razy umieszczał piłkę w siatce rywali. Dobrze do składu „Niebieskich” wkomponował się ponadto brazylijski pomocnik Oscar, autor 4 trafień i 5 asyst.

4. Arsenal Londyn. „Kanonierzy” dzięki fantastycznej końcówce sezonu (14 punktów w ostatnich 6 meczach) wywalczyli czwarte miejsce i przepustkę do fazy eliminacyjnej Ligi Mistrzów. Najjaśniej świeciła gwiazda Theo Walcotta ( 14 goli i 10 asyst) oraz Santiago Cazorli (12 bramek i 11 finalnych podań). Niezły sezon zapisali także na swoje konto napastnicy Arsenalu, Niemiec Lucas Podolski (11 trafień i 9 asyst) oraz Francuz Olivier Giroud (11 goli i 3 asysty). Wojciech Szczęsny przez większą część sezonu był podstawowym golkiperem. Reprezentant Polski zagrał w bramce 25 spotkań. Natomiast Łukasz Fabiański, który był wiele miesięcy kontuzjowany, wystąpił w zaledwie w czterech meczach.

5. Tottenham Londyn. Gra „Kogutów” była uzależniona od jednego gracza, Garetha Bale’a, najlepszego zawodnika całego sezonu Premier League 2012/13. Walijczyk zdobył aż 21 bramek, w większości niezwykle efektownych po widowiskowych akcjach i pięknych strzałach z dystansu. Pomimo jego wysiłku i fantastycznej formy, starczyło to zaledwie na 5. miejsce. Ponadto na wyróżnienie w przekroju całych rozgrywek zasłużyli: znakomity belgijski obrońca Jan Vertonghen (4 gole i 3 asysty), napastnik Jermain Defoe (11 goli i 3 asysty), Aaron Lennon (4 trafienia i 7 finalnych podań) oraz pomocnik Clint Dempsey (7 bramek i 4 asysty). W kilku meczach błysnął także togijski snajper Emanuel Adebayor, autor 5 goli.

Marouane Fellaini był największą gwiazdą Evertonu
6. Everton F.C. Klub z Liverpoolu zanotował pod wodzą Davida Moyesa fantastyczny sezon. Popularni „The Toffees” wywalczyli prawo gry w kolejnej edycji Ligi Europejskiej. Gwiazdą zespołu był Marouane Fellaini, który miał więcej obowiązków w ofensywie niż miało to miejsce w sezonie 2011/12. Belg był królem powietrznych pojedynków. W sumie zdobył aż 11 bramek i zaliczył 5 asyst. Do jego poziomu dostosowali się także koledzy. Świetny sezon mieli ponadto tacy zawodnicy jak: Steven Pienaar (po 6 goli i asyst), Leighton Baines (po 5 bramek i finalnych podań), Kelvin Mirallas (6 trafień i 3 asysty), Victor Anichebe (6 goli i 4 asysty) oraz Nikica Jelavic, zdobywca 7 bramek. Szkocki menadżer Evertonu po zakończeniu sezonu po 11 latach odszedł z Goodison Park i w nagrodę dostąpił zaszczytu poprowadzenia w kolejnych rozgrywkach ekipy mistrza Anglii, Manchesteru United.

7. Liverpool F.C. Bardzo nierówna forma “The Reds”. Jednym z najlepszych, ale też najbardziej niepokornych zawodników całej ligi angielskiej był Luis Suarez, wicekról strzelców Premier League, który zdobył 23 gole. Urugwajski snajper w meczu z Chelsea pogryzł Branislava Ivanovicia i został surowo ukarany 10 meczową dyskwalifikacją. Zabraknie go w 6 pierwszych meczach nowego sezonu. W ekipie Brendana Rogersa jasnymi punktami byli ponadto: Daniel Sturridge (10 bramek), kapitan Steven Gerrard (po 9 trafień i asyst) oraz sprowadzony w zimowym okienku transferowym Philippe Coutinho. Brazylijczyk znakomicie zaaklimatyzował się w Liverpoolu, bowiem w 12 występach zdobył trzy bramki i zaliczył pięć asyst.

8. West Bromwich Albion. Popularne „Drozdy” na znakomitej ósmej pozycji zakończyły sezon 2012/13.
Romelu Lukaku (na zdj.) potwierdził
swoje nieprzeciętne umiejętności
Duża w tym zasługa trenera Steve’a Clarke’a. Jednak największy udział w tym sukcesie miał Romelu Lukaku, wypożyczony z Chelsea. Belgijski snajper zdobył 17 bramek, w tym hat-tricka w ostatniej kolejce z Manchesterem United w szalonym i porywającym widowisku, zakończonym remisem 5:5. Swoją cegiełkę dołożyli również irlandzki napastnik Shane Long, autor 8 goli i 4 asyst, nigeryjski snajper Peter Odemwingie(5 trafień i 3 asysty) oraz szkocki pomocnik James Morrison (5 bramek i 4 asysty).

9. Swansea City A.F.C. Walijski klub bardzo dobry sezon ukoronował wywalczeniem pucharu Ligi Angielskiej. Tym samym „Łabędzie” zagrają w Lidze Europejskiej. Pod wodzą Michaela Laudrupa Swansea prezentowała w większości spotkań niezwykle szybką i ofensywną piłkę. Gwiazdą zespołu był sprowadzony przed sezonem z Rayo Vallecano, Hiszpan Michu, który zdobył aż 18 goli. Z dobrej strony pokazali się ponadto Wayne Routledge, Jonathan De Guzman, Nathan Dyer, Pablo Hernandez oraz Angel Rangel.

10. West Ham United. „Młoty” z Londynu uplasowały się w samym środku stawki. W drugiej części rozgrywek motorem napędowym teamu Sama Allardyce’a był wypożyczony z Liverpoolu angielski „wieżowiec” Andy Carroll, który zdobył kilka ważnych bramek, łącznie siedem. Dorzucił do tego także 4 asysty. Niezwykle mocnym i pewnym punktem zespołu był fiński bramkarz Jussi Jaaskelainen, który swoimi fenomenalnymi paradami wielokrotnie ratował zespół przed utratą goli. Liderem środka pola był ofensywny pomocnik Kelvin Nolan, który został najlepszy strzelcem „Młotów” z dorobkiem 10 bramek.

11. Norwich City. Podopieczni Chrisa Hughtona prezentowali bardzo nierówną formę. Od 22 grudnia 2012 roku do 9 lutego 2013 zanotowali niechlubną passę 9 spotkań z rzędu bez wygranej. „Kanarkom” w oczy zaczęła zaglądać groźba degradacji. Jednak dwa ostatni spotkania sezonu PL rozstrzygnęli na swoją korzyść i klub z Carrow Road utrzymał się w angielskiej elicie. Czołowymi postaciami zespołu byli: angielski napastnik Grant Holt - zdobywca 8 bramek, jego rodak Anthony Pilkington – autor 5 trafień i 3 asyst oraz szkocki pomocnik Robert Snodgrass (po 6 goli i asyst).

Duet Berbatov-Duff rozumiał się niemal bez słów
12. Fulham Londyn. Kolejny klub ze stolicy Anglii zakończonego sezonu nie może zaliczyć do udanych. Ekipa prowadzona przez Martina Jola miała katastrofalną końcówkę rozgrywek, kiedy to przegrała 6 razy w ostatnich 8 meczach. Najlepszym zawodnikiem Fulham był niezawodny, już 32-letni Dimitar Berbatov, który strzelił aż 15 goli. Ponadto na wyróżnienie zasługują Irlandczyk Damien Duff (3 bramki i 7 asyst), kostarykański snajper Bryan Ruiz, autor 5 goli i 7 ostatnich podań, środkowy pomocnik Steve Sidwell (4 trafienia i 2 asysty), a także wschodząca gwiazda szwedzkiego futbolu Alexander Kacaniklic, zdobywca 4 bramek.

13. Stoke City. Klub rozgrywający na co dzień swoje mecze na Britannia Stadium bardzo słabo prezentował się na wyjazdach, skąd przywiózł zaledwie 14 punktów! Gwiazdą zespołu był bramkarz Asmir Begovic, który w aż 12 meczach zachował czyste konto. Natomiast odpowiedzialność zdobywania goli spoczęła głównie na barkach, takich zawodników jak: Peter Crouch (7) i Jonathan Walters (8). W linii obrony z kolei świetne recenzje zbierał Ryan Shawcross, który w nagrodę zadebiutował w reprezentacji Anglii w przegranym listopadowym spotkaniu ze Szwecją.

14. Southampton F.C. Beniaminek świetnie prezentował się w meczach z czołowymi zespołami, natomiast gorzej szło mu w konfrontacji z teoretycznie słabszymi rywalami. Gwiazdą pierwszej wielkości w ekipie „Świętych” był Rickie Lambert, najskuteczniejszy angielski napastnik w całej Premier League. Zdobył on 15 bramek i dołożył do tego 5 asyst. Kroku starali się mu dotrzymywać Jay Rodriguez (6 bramek i 5 asyst), Urugwajczyk Gaston Ramirez, autor 5 goli oraz Adam Allana ( 3 gole i 5 ostatnich podań). W bramce mieliśmy polski akcent w osobie Artura Boruca, który po nieudanym początku szybko się pozbierał i wskoczył do bramki, stając się pewnym punktem „Świętych” już do końca sezonu. Warto także zwrócić uwagę na wychowanków szkółki piłkarskiej Southampton. Nazwiska młodziutkich graczy takich jak: Luke Shaw, James Ward-Prowse może jeszcze nie mówią zbyt wiele znawcom futbolu, jednak stopniowo wprowadzani do zespołu za parę lat mogą stać się wiodącymi postaciami "Świętych".

15. Aston Villa. Gdyby nie fantastyczna forma Christiana Benteke, zespół z Birmingham spadłby do
Belg Christian Benteke (na zdj.) to
jedno z największych objawień
Premier League 2012/13
Championship. Belgijski snajper dwoił się i troił, zdobywając aż 19 bramek, które okazały się być na wagę utrzymania w PL. Dobry sezon zanotował także młody Austriak, Andreas Weimann, który błysnął w kilku spotkaniach, strzelając w sumie 7 goli. Swoją cegiełkę do utrzymania się podopiecznych Paula Lamberta w PL dołożył także Gabriel Agbonlahor, autor 9 trafień i 3 asyst.

16. Newcastle United. Po ubiegłorocznym świetnym sezonie, w obecnym fani drużyny z St James’ Park musieli przełknąć gorzką pigułkę. „Sroki” były o włos od spadku z PL! Wielkim blamażem zakończył się mecz z Liverpoolem 0:6 na własnym obiekcie! Elementem charakterystycznym dla drużyny Newcastle była wielka kolonia piłkarzy rodem z Francji. I to właśnie oni, mowa o Hatemie Ben Arfie i Yoan’ie Gouffran’ie zapewnili „Srokom” utrzymanie dopiero w przedostatniej kolejce, po wygranej na wyjeździe 2:1 ze zdegradowanym już QPR. Z dobrej strony pokazali się ponadto kolejny reprezentant „Trójkolorowych” Yohan Cabaye – 6 bramek i 2 asysty oraz Senegalczyk Papis Demba Cisse, autor 8 goli. Wydaje się, że Newcastle spokojnie utrzymałoby się, gdyby nie sprzedaż w zimowym okienku transferowym do londyńskiej Chelsea swojego najlepszego zawodnika Demby Ba, który w rundzie jesiennej imponował wielką formą, zdobywając aż 13 goli w 19 występach!

17. Sunderland A.F.C. Podopieczni ekscentrycznego trenera Paulo Di Canio niemal do ostatniej kolejki drżeli o ligowy byt. Wiodącymi zawodnikami ekipy ze Stadium of Light byli: najlepszy strzelec, Szkot Steven Fletcher - autor 11 ligowych goli, ofensywny pomocnik Stephane Sessegnon – 7 bramek i 3 asysty, Adam Johnson – 5 trafień i 6 ostatnich podań oraz Craig Gardner, zdobywca 6 goli.

18. Wigan Athletic. Fatalny finisz w PL sprawił, że „The Latics” musieli pożegnać się z angielską elitą. Podopieczni Roberto Martineza, który został nowym szkoleniowcem Evertonu, z ostatnich 8 spotkań wygrali zaledwie jedno. Gwiazdą zespołu był Arouna Kone, który trafiał aż 11-krotnie do siatki rywali i dorzucił do tego 5 asyst. Niezłe recenzje zbierali także: Shaun Maloney – 6 goli i 8 asyst, Franco Di Santo – 5 bramek oraz Jean Beausejour – 1 trafienie i 7 ostatnich podań. Na osłodę „Atletom” z Wigan pozostaje sensacyjny triumf w rozgrywkach Pucharu Anglii po wygranej w finale na Wembley z Manchesterem City 1:0. Dzięki temu w następnym sezonie wystąpią w Lidze Europejskiej.

19. Reading F.C. Outsider rozgrywek, który prezentował dramatyczną formę w przekroju całego sezonu – tylko 6 wygranych w 38 meczach! Na wyjazdach podopieczni Nigela Adkinsa wywalczyli zaledwie 8 oczek. Graczem do którego nie można mieć żadnych zastrzeżeń był bez cienia wątpliwości super rezerwowy – Adam Le Fondre, który strzelił 12 bramek. Anglik wystąpił w zaledwie 11 meczach od pierwszej minuty, natomiast w 23 pojawiał się na placu gry z ławki! Na słowa uznania zasługuje także postawa Walijczyka Hala Robsona-Kanu, autora 7 goli, Francuza Jimmy’ego Kebe oraz Rosjanina Pavela Pogrebnyaka. Dwaj ostatni zdobyli po pięć bramek.


Gole Loica Remy'ego nie uratowały
QPR przed spadkiem
20. Queens Park Rangers. Spadkowicz z Londynu wygrał najmniej meczów, zaledwie cztery spośród wszystkich drużyn Premier League. 25 zdobytych punktów przez podopiecznych Harry’ego Redknappa nie świadczy najlepiej o ekipie z Londynu. Niewiele pozytywnego można napisać o ekipie z Lotus Road. Z dobrej strony pokazał się w QPR, sprowadzony zimą francuski napastnik Loic Remy, autor 6 trafień w 14 meczach. W kilku spotkaniach błysnął, pokazując nieprzeciętne umiejętności techniczne, Marokańczyk Adel Taarabt – 5 goli i 4 asysty. Ponadto 4 bramki dołożył Bobby Zamora, a 2 Adros Townsend, który został wypożyczony z Tottenhamu. 

wtorek, 4 czerwca 2013

Podsumowanie rozgrywek Primera Division 2012/13

FC Barcelona - mistrzowie Hiszpanii 2013
Sezon 2012/13 ligi hiszpańskiej dobiegł końca. Ostatnia kolejka obfitowała w wiele emocji i niesamowitych zwrotów akcji. Największym wygranym całego sezonu jest FC Barcelona, do której po roku przerwy powrócił tytuł, a także Real Sociedad, który zajął na mecie rozgrywek czwarte miejsce i w nagrodę wystąpi w eliminacyjnej fazie Ligi Mistrzów.

Poniżej opisujemy pokrótce wszystkie zespoły (łącznie 20 klubów) według miejsc, które zajęły na koniec ligowej tabeli rozgrywek La Liga w sezonie 2012/13.

1. FC Barcelona. Na półmetku rozgrywek było już niemal przesądzone, że to właśnie Katalończycy zdobędą mistrzostwo. „Blaugrana” zdobyła w sumie aż 100 punktów, czym wyrównała osiągnięcie Realu Madryt z zeszłego sezonu. Leo Messi do 46 bramek dołożył aż14 asyst, natomiast Cesc Fabregas z 11 golami i 14 ostatnimi podaniami także miał niemały wkład w odzyskanie po roku przerwy mistrzostwa Hiszpanii. Liderem drugiej linii był Andres Iniesta, który oprócz znakomitej techniki, wspaniałymi podaniami rozrywał każdą defensywę PD. Hiszpan w sumie zdobył 3 bramki i zaliczył aż 16 asyst!

2. Real Madryt. „Królewscy” pogrzebali swoje szanse na obronę tytułu już na początku sezonu, kiedy to w kompromitującym stylu stracili mnóstwo punktów z zespołami z niższej półki. Gwiazdą zespołu był Cristiano Ronaldo, zdobywca 34 ligowych goli i 11 asyst. Ponadto większość zawodników prezentowała się bardzo nierówno, przeplatając rewelacyjne spotkania nieco słabszymi. Jasnym punktami zespołu byli także Mesut Oezil – 9 trafień i 13 asyst oraz Karim Benzema - 12 bramek i 13 ostatnich podań.

3. Atletico Madryt. Znakomicie grało przez większą część sezonu. W ostatnim fragmencie nieco spuściło z tonu i dało się wyprzedzić Realowi Madryt. Ostatecznie team Diego Simeone uplasował się na doskonałym trzecim miejscu tuż za dwoma gigantami. Największą gwiazdą zespołu był Radamel Falcao, sprzedany do francuskiego AS Monaco za olbrzymią sumę oscylującą w granicach 50-60 mln euro. Kolumbijczyk zdobył aż 27 goli i został trzecim strzelcem rozgrywek. Dotrzymywać mu kroku starali się Diego Costa – autor 10 trafień oraz Koke – 3 bramki i 9 asyst, najwięcej w „Rojiblancos”. Dodatkowo Atletico straciło najmniej bramek spośród wszystkich zespołów PD, zaledwie 31, w czym wielka zasługa belgijskiego bramkarza Thibaut’a Courtoisa i linii obrony na czele z Brazylijczykami Filipe Luisem, Mirandą, a także Hiszpanem Juanfranem i Urugwajczykiem Diego Godinem.

Philippe Montanier - trener Sociedad żegna się
z zespołem po zakońcoznym właśnie sezonie
4. Real Sociedad San Sebastian. To największy wygrany zakończonego sezonu. Architektem czwartego miejsca i sukcesu Basków na mecie rozgrywek był bez wątpienia francuski szkoleniowiec Philippe Montanier. Sociedad grał jedną z najbardziej otwartych i widowiskowych dla kibiców piłkę w całej lidze. Ofensywny kwartet w osobach skrzydłowych Carlosa Veli (14 goli i 12 asyst), Antoine’a Griezmanna (10 goli i trzy asysty), napastnika Imanola Agirretxe (13 goli i 5 ostatnich podań), a także mózgu środka pola Xabiego Prieto ( 9 bramek i 3 asysty) był postrachem dla każdego zespołu Primera Division. Cegiełkę do tego sukcesu dołożyli także niezwykle ofensywnie usposobieni obrońcy, Carlos Martinez (1 gol i cztery końcowe podania), Alberto De La Bella ( 3 gole i 2 asysty) oraz Inigo Martinez, który strzelił 4 bramki. Baskowie byli trzecim najskuteczniejszym zespole ligi, tuż po Barcelonie i „Królewskich” z Madrytu.

5. Valencia C.F. To największy przegrany rozgrywek. 24 bramki Roberta Soldado wystarczyły do zajęcia zaledwie 5 miejsca w PD. Tym samym zespołu Ernesto Valverde nie zobaczymy w przyszłym sezonie Ligi Mistrzów. Fatalna pierwsza część sezonu i skuteczny finisz „Nietoperzy”, zagwarantował im występy w przyszłorocznej edycji pucharu pocieszenia, za jaki uchodzi Liga Europejska. Jest to wielkie rozczarowanie dla całego kierownictwa klubu i kibiców z Estadio de Mestalla.

Isco - największa gwiazda Malagi 
6. Malaga. Zespół mający swoją siedzibę w południowej Hiszpanii nad Morzem Śródziemnym przez długi okres czasu oscylował w granicach czwartego miejsca. Zawirowania związane z klubem dotyczące problemów finansowych i masowego odchodzenia kilku podstawowych zawodników przed rozpoczęciem sezonu nie osłabiły wcale drużyny. Prym w Maladze wiódł Isco ( 9 bramek i 1 asysta), o którego biją się największe kluby świata. Należy wyróżnić także napastników Javiera Saviolę i Roque Santa Cruza. Obaj południowo-amerykańscy snajperzy zdobyli po 8 bramek i zanotowali kolejno 3 i 2 asysty. Z dobrej strony w wielu spotkaniach pokazał się również Joaquin – 4 gole i 6 asyst. Mimo wywalczenia awansu do europejskich pucharów Malaga nie może być pewna startu w przyszłorocznej edycji Ligi Europejskiej z powodu wciąż nieuregulowanych spraw finansowych i kary nałożonej na klub przez UEFA.

7. Betis Sewilla. Klub z Andaluzji miał bardzo udany sezon. Tylko kilka występów w zespole prowadzonym przez Pepe Mela zaliczył Damien Perquis z powodu notorycznych problemów zdrowotnych. Największą gwiazdą Betisu był Ruben Castro – autor 18 goli i 7 asyst. Oprócz niego na wyżyny swoich umiejętności wzbili się inny napastnik Jorge Molina ( 13 bramek i 2 asysty), lider środa pola Benat ( 4 gole i 8 ostatnich podań) oraz największe objawienie rundy wiosennej, Kolumbijczyk Dorlan Pabon, który w 14 ligowych występach uzyskał aż 8 bramek i trzy asysty!

8. Rayo Vallecano. Klub z przedmieść Madrytu fantastycznie radził sobie w PD. Siłą napędową zespołu był niezwykle bramkostrzelny napastnik Piti, który zdobył 18 goli i zaliczył ponadto 2 asysty. Swoje pięć minut w zespole Paco Jemeza mieli napastnicy Leo Baptistao – ( 7 trafień i 6 ostatnich podań) oraz Andrija Delibasic ( 6 bramek i 1 asysta) oraz dwójka ofensywnych pomocników Alejandro Dominguez – po 5 goli i asyst oraz 21-letni Ghańczyk Lass Bangoura – 3 bramki i 5 asyst.

Alvaro Negredo - najlepszy hiszpański snajper La Liga
9. Sevilla FC. Umiarkowane powody do optymizmu mieli w zakończonym sezonie sympatycy andaluzyjskiego zespołu. Gwiazdą pierwszej wielkości był Alvaro Negredo, najskuteczniejszy Hiszpan w całych rozgrywkach Primera Division. Niespełna 28-letni napastnik zdobył 25 bramek, w tym 4 w ostatniej kolejce przeciwko Valencii! Motorem napędowym zespołu był lider pomocy, Ivan Rakitic, który zaliczył 8 goli i aż 10 asyst. Z bardzo dobrej strony pokazał się także defensywny pomocnik Geoffrey Kondogbia. Młodziutki Francuz wyrobił sobie marką, dzięki czemu stał się obiektem westchnień topowych klubów świata, na czele z Manchesterem City, Realem Madryt czy też Arsenalem Londyn. Swoje trzy grosze dorzucił także inny defensywny pomocnik Gary Medel, który zdobył aż 6 goli i zaliczył  3 końcowe podania. Jego notę obniżają jednak czerwone kartki, które oglądał aż trzykrotnie w całym sezonie.

10. Getafe. Kolejny klub z przedmieść Madrytu, który bez większych problemów uplasował się w samym środku stawki. Mocnym punktem zespołu była trójka ofensywnie usposobionych graczy Abdel Barrada, Adrian Colunga oraz Diego Castro, którzy zdobyli niemal połowę całego dorobku bramkowego. W kilku meczach błysnął także Pedro Leon – autor 3 goli i 7 asyst.

Jose Barkero - pomocnik Levante
11. UD Levante. Zespół z Valencii prezentował bardzo niestabilną formę. Reprezentował Hiszpanię w Lidze Europejskiej i odbiło się to na formie w rozgrywkach ligowych. Gwiazdą zespołu był Nigeryjczyk Obafemi Martins (7 goli i 2 asysty), który dość niespodziewanie w marcu odszedł za darmo do klubu MLS, Seattle Sounders. Liderem środka pola był Jose Barkero – zdobywca 5 bramek. Kompletnie nie udał się sezon Dariuszowi Dudce, który głównie z powodu przewlekłych kontuzji, zagrał w zaledwie trzech meczach. Najlepszym bilansem w Levante może się z kolei pochwalić Michel, który strzelił 5 goli i miał 6 ostatnich podań.

12. Athletic Bilbao. Na Basków już na starcie sezonu jak grom z jasnego nieba spadła fatalna wiadomość, że Fernando Llorente, najlepszy zawodnik zespołu Marcelo Bielsy nie przedłuży nowego kontraktu. Za karę został odstawiony od pierwszego zespołu. Odbiło się to na formie baskijskiego zespołu i znalazło swoje potwierdzenie w osiąganych wynikach. Wobec tego trzeba było szukać innego napastnika. Wybór padł na Aritza Aduriza, który w znakomity sposób zaaklimatyzował się na Estadio San Mames. Bask zdobył aż 14 goli i zaliczył 6 ostatnich podań. Natomiast w linii pomocy pierwsze skrzypce grał  Markel Susaeta – autor 7 goli i takiej samej liczby asyst oraz Ibai Gomez – 4 bramki i aż 9 asyst. Swoje zrobił także Oscar De Marcos, który strzelił 6 goli.

13. Espanyol Barcelona. Zespół ze stolicy Katalonii katastrofalnie zaczął sezon. W listopadzie byli na samym dnie ligowej tabeli. Po zwolnieniu Maurico Pochettino i przyjściu Javiera Aguirre gra zespołu uległa wielkiej metamorfozie. Pod wodzą Meksykanina zespół szybko zaczął piąć się w gorę tabeli. „Papużki” po zapewnieniu sobie utrzymania szybko jednak spoczęły na laurach i zadowoliły się bezpiecznym miejscem w środku stawki, tracąc szansę na występ w przyszłorocznej edycji europejskich pucharów. Najlepszy zawodnikiem „Los Pericos” był kreatywny pomocnik, lider środka pola – Juan Verdu ( 9 goli i 3 asysty). Ponadto w miarę równą formę prezentowali dwaj napastnicy, Urugwajczyk Christian Stuani ( 7 bramek i 4 asysty) oraz Hiszpan Sergio Garcia ( 7 trafień i 5 asyst).

Oscar Gonzalez - lider Realu Valladolid
14. Real Valladolid. Największą siłą zespołu Miroslava Dukica była linia pomocy. Takie nazwiska jak: Oscar Gonzalez, Patrick Ebert czy Alberto Bueno robiły różnicę przez duże „W”. Oscar był najskuteczniejszym zawodnikiem – 12 goli i 7 asyst. Niemiec Ebert rozegrał tylko 22 spotkania, a mimo tego zdobył 6 bramek i dołożył do tego 7 końcowych podań. Natomiast Bueno skończył sezon z 5 trafieniami i 4 asystami. Z dobrej strony pokazał się także, Angolczyk, Manucho Goncalves, który z 8 golami był wspólnie z Javi Guerrą drugim strzelcem zespołu.

15. Granada. Dzięki znakomitej końcówce sezonu, czterech zwycięstwach i dwóch remisach w ostatnich siedmiu spotkaniach sezonu, team prowadzony przez Lucasa Alcaraza uniknął degradacji. Wyróżniającymi się zawodnikami andaluzyjskiego zespołu byli Marokańczyk Youssef El-Arabi – 8 bramek, Nigeryjczyk Odion Ighalo – 5 trafień oraz lewy  brazylijski defensor Guillherme Siqueira, autor aż 6 goli i 3 asyst.

16. Osasuna Pampeluna. Klub, w którym karierę robił przed laty Jan Urban rzutem na taśmę uratował się przed spadkiem. Podopieczni Jose Luisa Mendilibara o trzy punkty więcej zdobyli od 18. miejsca, oznaczającego degradację. Prym w zespole wiódł Kike Sola, który 9-krotnie trafiał do siatki rywali. Ponadto duże umiejętności na tle innych zawodników pokazali także, tacy piłkarze jak: Emiliano Armenteros oraz Alvaro Cejudo. Obaj zanotowali po 3 bramki i 5 asyst.

Gole Iago Aspasa ( na zdj.) uchroniły Celtę przed spadkiem
17. Celta Vigo. Błękitno-biali cudem uniknęli degradacji. Zgarnęli komplet punktów w dwóch ostatnich kolejkach, wygrywając kolejno z Realem Valladolid 2:0 i z Espanyolem 1:0. Bramkę na wagę utrzymania w Primera Division zdobył Natxho Insa, dla którego była to dopiero druga bramka w sezonie. W przekroju całego sezonu najlepszym zawodnikiem Celty był 25-letni Iago Aspas, który w nowym zmieni otoczenie i przeniesie się do Premier League, a konkretnie do Liverpoolu. Hiszpański napastnik zdobył 12 goli i zanotował 7 asyst. Kroku starali mu się dotrzymywać koledzy. Argentyńczyk Augusto Fernandez – 6 bramek i 5 końcowych podań, Duńczyk Michael Krohn-Dehli – 1 gol i 6 asyst oraz Hiszpan Mario Bermejo, zdobywca 5 bramek.

18. Real Mallorca. Klub z Balearów mimo niezłego finiszu nie zdołał uniknąć degradacji. Podopieczni Gregorio Manzano fatalnie grali w obronie i stracili największą liczbę bramek, aż 72 ze wszystkich zespołów PD. Zastrzeżeń nie można mieć jedynie do ofensywy. W sumie hiszpański zespół zdobył 43 bramki. Ponad połowę z nich zdobył kwartet ofensywnych zawodników: najlepszy strzelec zespołu, Izraelczyk z polskim paszportem Tomer Hemed -11 goli, Hiszpan Victor Casadesus – bramek i 5 asyst, Alexandro Alfaro – 6 trafień i 2 asysty oraz Meksykanin, najbardziej znany z tego grona Giovanni Dos Santos, zdobywca 6 bramek i 7 końcowych podań.

19. Deportivo La Coruna. Podopieczni Fernando Vazqueza mieli wszystko w swoich rękach. Na kolejkę przed końcem wystarczyło wygrać na El Riazor z walczącym o czwartą pozycję Realem Sociedad. Mimo wielu znakomitych sytuacji, Deportivo przegrało 0:1 i pożegnało się z PD, przynajmniej na jeden sezon. Najjaśniejszą postacią galicyjskiego zespołu był Hiszpan Riki, który 13-krotnie pokonywał bramkarzy rywali. W środku pola dyrygował weteran , 37-letni Juan Carlos Valeron (1 gol i 8 asyst). Ponadto na słowa pochwały zasługują: Portugalczycy Pizzi (8 bramek i 6 asyst) i Bruno Gama (po 6 goli i asyst) oraz kolumbijski pomocnik Abel Aguilar, który pokazał się w wielu meczach z korzystnej strony ( po 3 trafienia i asysty).

Juan Carlos Valeron (na zdj.)
bardzo przeżył wraz z kolegami
spadek Deportivo La Coruna
 do Segunda Division
20. Real Saragossa. Najgorszym zespołem sezonu 2012/13 został zespół Manolo Jimeneza. Klub z Aragonii zdobył zaledwie 37 bramek, czyli średnia wyniosła poniżej jednego gola na mecz! O spadku zadecydowała fatalna końcówka sezonu. Trzy przegrane mecze kolejno z Athletikiem Bilbao 1:2, Betisem Sevilla 0:4 oraz Atletico Madryt 1:3. Z tak fatalną koszmarną linię obrony trudno było o utrzymanie. Jedynym zawodnikiem, który grał na swoim wysokim poziomie był Portugalczyk, Helder Postiga, autor 14 ligowych trafień. Pozostali zawodnicy z Estadio La Romareda nie dostosowali się poziomem umiejętności do 30-letniego snajpera. Na wyróżnienie zasługuje jeszcze jedynie, środkowy pomocnik Apono (9goli i 4 asysty), Francisco Montanes (5 bramek i 1 asysta) oraz najlepszy asystent Saragossy, Victor Rodriguez, który do siedmiu końcowych podań dołożył 1 trafienie.

W przyszłym sezonie w Lidze Mistrzów zagrają cztery pierwsze zespoły Primera Division, kolejno: FC Barcelona, Real Madryt i Atletico Madryt w fazie grupowej, natomiast w kwalifikacjach tych rozgrywek wystąpi Real Sociedad. Natomiast prawo gry w kwalifikacjach Ligi Europejskiej wywalczyły: piąta Valencia, szósta Malaga oraz siódmy Betis Sewilla.